မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တခြင္ရဲ႕ လူစည္းကားတဲ့ေနရာ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာကေလး ေတြ ေတာင္းရမ္းစားေသာက္ေနၾကတာ ေစ်း ေရာင္းေနၾကတာ အမႈိက္လုိက္ေကာက္ေနၾက တာေတြကို ဒီႏွစ္ေတြမွာ ျမင္ေတြ႔လာရတာ သတိထားမိတယ္။ကေလးေတြပာာအမႈိက္ေကာက္တယ္၊ေတာင္း ရမ္းစားေသာက္တာေတြအျပင္ လူႀကီး ေတြလို ေတာင္ယာေတြမွာ၊ ေဆာက္လုပ္ေရးေတြမွာ လုပ္ကုိင္တာေတြ၊ စက္႐ုံအလုပ္႐ုံ ေတြထဲမွာ လုပ္ေနၾကရတယ္၊ တခ်ဳိ႕ကေလးေတြဆိုရင္ မူးယစ္ေဆးဝါးေရာင္းဝယ္ ျဖန္ျဖဴးတဲ့ ေနရာ ေတြမွာ လူႀကီးေတြရဲ႕ အသုံးခ်မႈေအာက္မွာ ရွိေနၾကပါတယ္။
ေန႔တုိင္း ႏွစ္ႏုိင္ငံခ်စ္ၾကည္ေရး တံတားႀကီးကိုျဖတ္ၿပီး ျမဝတီကေန မဲေဆာက္ဘက္ကို ေစ်းလာေရာင္းတဲ့ ကေလးေတြဆုိရင္ ေရခဲေခ်ာင္းေရာင္းတယ္၊ တံျမက္စည္းေတြထမ္း ေရာင္းတယ္၊ မဲေဆာက္ကမ္းနဖူးထိပ္မွာ ျမန္မာျပည္ကထြက္တဲ့ စီးကရက္ေတြလုိက္ ေရာင္းၾကနဲ႔ သူတို႔မိသားစုရဲ႕ အိမ္စရိတ္ကုိ ႏုိင္တဲ့ဘက္က ၀င္ထမ္းေနရရွာတယ္။
ဒီကေလးေတြရဲ႕ အနာဂတ္ဆုိတာကုိ ဘယ္လုိစဥ္းစားခ်က္မ်ဳိးရွိလဲဆိုတာ တခ်ဳိ႕ မိဘ အုပ္ထိန္းသူေတြကုိ ေမးျမန္း အၾကံေပးတာေတြလုပ္ခဲ့ဘူးတယ္။ မဲေဆာက္မွာ အခမဲ့ ေက်ာင္းေတြ ေဘာ္ဒါေတြရွိေနတာပဲ ကေလးေတြကိုေက်ာင္းထားပါလားေပါ့။ “စာနည္း နည္းတတ္ရင္ေတာ္ပါၿပီတဲ့ ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ ၁ဝ တန္းေအာင္လုိ႔လည္း ဘာအလုပ္မွမရွိ တာတဲ့” တဲ့ေလ …
ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔ကုိအျပစ္တင္လုိ႔မရသလုိ သူတုိ႔ရဲ႕ရင္ထဲကခံစားခ်က္ကုိနား လည္ဖုိ႔ေတာ့ လုိလိမ့္မယ္လုိ႔ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ေတြးမိတယ္ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ တခ်ဳိ႕မိဘေတြက သူတို႔ရဲ႕ကေလးေတြကုိ စာတတ္ေပတတ္ ျဖစ္ခ်င္ေစခ်င္ၾကတဲ့ ဆႏၵကို တခါတခါ ထုတ္ ေျပာလာတတ္ၾကတယ္။
ကေလးကုိ ေက်ာင္းထားခ်င္တာေပါ့တဲ့ သူတုိ႔တမိသားစုလုံး စာမတတ္တဲ့ၾကဘူး၊ ဒါ ေၾကာင့္ သူတုိ႔က ေမြးဖြားလာတဲ့ ကေလးေတြကို စာတတ္ေပတတ္ ျဖစ္ေစခ်င္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ မိသားစုရဲ႕ စားဝတ္ေနေရး အဆင္မေျပတဲ့အတြက္ ကေလးကုိ ေက်ာင္းမထား ႏုိင္ဘူးလုိ႔ ေျပာျပၾကတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ စားစရာေသာက္စရာေတြ ေစ်းႀကီးလာတာ အလုပ္အကိုင္ေတြ ရွားပါးလာတာ တအိမ္လုံးရွိသမွ်လူ အျပင္ထြက္႐ုန္းကန္ၾကမွ နည္း နည္းအဆင္ေျပတယ္ ဆိုတာေတြကိုေတာ့ သူတုိ႔ေတြ ၿငီးၾကရွာတယ္။
ဒါေၾကာင့္ မိဘေတြကုိ အျပစ္တင္လုိ႔မရသလုိ ကံၾကမၼာကုိလည္း က်ေနာ္တို႔ ႐ုိးမယ္ဖြဲ႔လုိ႔ ေတာ့မရပါဘူး။ ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆုိရင္ ေတာင္းစားသူေတြလည္း ကိုယ့္ႏုိင္ငံထဲမွာပဲ ေအးေအး ေဆးေဆး လုိက္ေတာင္းစားမွာေပါ့။ သူမ်ားတုိင္းျပည္မွာ လံုျခံဳမႈမရွိပဲ ဘယ္ေတာင္းစား ခ်င္ပါ့မလဲ။
ဒီဘက္ကမ္းတုိင္းျပည္းမွာ ေရာက္ေနတဲ့ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာျပည္သား စက္႐ံု အလုပ္႐ံု ေတာင္ယာ အလုပ္သမားေတြ ေတာင္းစားသူေတြ ေကာက္စားသူေတြ ေစ်းေရာင္းေနတဲ့ သူေတြ ေစ်းဗန္းေခါင္းရြက္ၿပီး လုိက္ေရာင္းေနတဲ့ ကေလးေတြ သံုးဘီး နင္းတဲ့သူေတြ အဲဒီ လူေတြဟာ အာမခံမႈ လံုးျခံဳမႈ အသိအမွတ္ျပဳမႈ ဘာဆိုဘာအေရးျပဳမႈမွ မခံစားၾကရတဲ့ က်ေနာ္တို႔ တုိင္းျပည္က စစ္အာဏာရွင္တစုရဲ႕ ဥေပကၡျပဳ စြန္႔ပစ္ျခင္းခံထားရတဲ့ လူသား စြန္႔ပစၥည္းေတြလို႔ပဲ ျဖစ္ေနၾကရတယ္။
(မင္းထက္)
No comments:
Post a Comment